माझी शाळा : एक स्वप्नवत जग

माझी शाळा : एक स्वप्नवत जग

शाळा म्हणजे केवळ अभ्यासाचे ठिकाण नाही, ती आठवणींचा अनमोल खजिना आहे. या हृदयस्पर्शी कथेच्या माध्यमातून शाळेतील त्या जादुई क्षणांना पुन्हा एकदा जिवंत करा आणि आपल्या आठवणींमध्ये रमून जा!

माझी शाळा – आठवणींचा अखंड झरा

"माझी शाळा"… या दोन शब्दांत किती भावना दडलेल्या आहेत ना! जसेच डोळे बंद करतो, तसेच मन एका वेगळ्याच जगात जातं. ती माझी शाळा… ती दगडी भिंतीची जुनी इमारत, ती मोठ्या वृक्षांच्या सावलीत विसावलेली प्रांगणं, रोज सकाळी वाऱ्यावर डुलणारा झेंडा आणि ती नेहमी हसतमुख दिसणारी घंटा… हे सगळं जसंच्या तसं आठवतं!

पहिल्यांदा शाळेत गेलेला तो दिवस अजूनही माझ्या मनात तसाच जिवंत आहे. आईचा घट्ट धरलेला हात, पाठीवर नव कोर दप्तर, आणि डोळ्यांत अनोळखी जगाची भीती… वर्गाच्या दारात उभं राहिल्यावर वाटलं होतं, "इथे मी कसा रमणार?" पण जस जसे दिवस जात गेले, तस तसे शाळा म्हणजे माझे दुसरे घरच बनले.

पहिली बाकं आणि पहिली मैत्री

शाळेतील पहिला मित्र… त्याची ओळख एका साध्या पेन्सिलमुळे झाली. माझ्या नवीन दप्तरात सगळं होतं, पण पेन्सिल नव्हती! शेजारी बसलेल्या अक्षयकडे दोन होत्या. त्याने त्याच्या पेन्सिलचा अर्धा तुकडा मला दिला आणि तिथून आमच्या मैत्रीचा सुंदर प्रवास सुरू झाला.

त्या बाकावर आम्ही किती वेळा धडपडलो, हसलो, शिक्षकांची बोलणी खाल्ली आणि शेवटी एकत्र शिक्षा भोगली! एका तासाला सरांनी विचारलं, "तुम्ही दोघे का इतके बोलता?" त्यावर अक्षयने पटकन उत्तर दिलं, "सर, अभ्यास करताना आमचं मन लागत नाही, पण मित्राशी बोलल्यावर सगळं लक्षात राहतं!"

पूर्ण वर्ग हसू लागला, आणि सरांनी आम्हाला बाहेर उभं केलं. त्या क्षणाला जरी राग आला असेल, तरी आज आठवताना हसू येतं.

शाळेतील खोड्या – आठवणींचा खजिना

शाळा म्हणजे केवळ अभ्यास नव्हे, तर खोड्यांचा अखंड ठेवा असतो. वर्गात मागच्या बाकावर बसून केलेल्या मस्तीमुळे किती वेळा आम्हाला पकडण्यात आलं असेल, त्याचा हिशेबच नाही!

एकदा भूगोलाच्या तासाला आम्ही पृथ्वी फिरते का, हे स्वतः बघायचं ठरवलं आणि बाकावर उभं राहून गोल गोल फिरायला लागलो. सरांनी पाहताच जोरात हाक मारली, "काय चाललंय?" अक्षय म्हणाला, "सर, आम्ही पृथ्वीचा फिरणारा वेग तपासत होतो!"

त्या दिवशी आमची शिक्षा झाली, पण संपूर्ण वर्ग हास्याच्या लहरींमध्ये बुडून गेला होता.

कट्ट्यावरच्या गप्पा आणि स्वप्नं

शाळेच्या कट्ट्यावर बसून झालेल्या गप्पा हा आयुष्यातला सगळ्यात सुंदर काळ होता. तेथे आम्ही जग जिंकल्यासारखे भासायचो. प्रत्येक जण मोठा झाल्यावर काय होणार याच्या गप्पा रंगायच्या. कोणी डॉक्टर होणार, कोणी इंजिनीअर, तर कोणी क्रिकेटपटू. पण त्या स्वप्नांमध्येच एक वेगळी जादू होती – निरागसपणाची, प्रामाणिकपणाची.

आणि कट्ट्यावरच पहिल्यांदा कोणीतरी प्रेमात असल्याची कबुली दिली होती. तेथेच पहिल्यांदा कुणीतरी दुःख उघड केलं होतं, आणि तेथेच पहिल्यांदा आपण मोठे होणार आहोत याची जाणीव झाली होती.

शिक्षकांचे प्रेम आणि राग

शाळेतील शिक्षक म्हणजे फक्त शिकवणारे व्यक्ती नाहीत, तर जीवनाची दिशा दाखवणारे दीपस्तंभ असतात. कोणी अतिशय कडक होते, कोणी प्रेमळ, तर कोणी आमच्या खोड्यांना हसत हसत दाद द्यायचे.

एकदा गणिताच्या सरांनी मला विचारलं, "उत्तर आलं का?" मी घाबरत उत्तर दिलं, "हो सर, पण मी उत्तर सांगू शकत नाही… कारण ते माझ्या वहीत सापडत नाही!"

सरांनी मोठ्याने हसत मला डोक्यावर टपली दिली आणि म्हणाले, "आयुष्यातही असंच होईल, काही प्रश्नांचे उत्तर वेळेत मिळणार नाहीत, पण प्रयत्न सोडायचा नाही!"

त्या दिवशी पहिल्यांदा समजलं की शिक्षण म्हणजे केवळ पुस्तकं नव्हे, तर जीवन समजून घेण्याचा प्रवास आहे.

शाळेचा शेवटचा दिवस – भावनांचा पूर

तो शेवटचा दिवस… शाळेच्या इमारतीतला प्रत्येक कोपरा, प्रत्येक बाक, प्रत्येक खिडकी, सगळं काही निरोप घेत असल्यासारखं वाटत होतं. वर्गात आज कोणीही बोलत नव्हतं, नेहमी गोंधळ घालणारेही शांत होते.

मुख्याध्यापक सरांनी आम्हाला शुभेच्छा दिल्या, शिक्षकांनी शेवटचा सल्ला दिला आणि आम्ही एकमेकांकडे पाहून शब्दांशिवाय सगळं समजून घेतलं.

अक्षयने मला घट्ट मिठी मारली आणि म्हणाला, "शाळा संपली रे, पण आठवणी कायम राहतील." त्या दिवशी सगळ्यांच्या डोळ्यांत अश्रू होते.

शाळा – एक भावना, एक जगणं!

आजही जेव्हा त्या जुन्या इमारतीसमोर उभा राहतो, तेव्हा काळ थांबल्यासारखा वाटतो. प्रत्येक दार, प्रत्येक कोपरा, प्रत्येक बाक… सगळं काही मला बोलावतंय असं वाटतं.

शाळा म्हणजे केवळ शिक्षणाचं ठिकाण नाही, तर ती एक भावना आहे. ती आयुष्यभर मनाच्या एका कोपऱ्यात कायमस्वरूपी कोरलेली असते.

तुमच्या शाळेच्या आठवणी शेअर करा!

ही कथा वाचून तुम्हालाही तुमच्या शाळेच्या आठवणी जाग्या झाल्या का? तुमच्या मनातही काही खास क्षण असतीलच! तुमच्या आठवणी खाली कॉमेंटमध्ये लिहा आणि या सुंदर प्रवासाचा एक भाग बना.

#शाळेच्या आठवणी#शाळेतील मित्र#शाळेतील खोड्या# हृदयस्पर्शी शाळेची गोष्ट#शाळेतील शेवटचा दिवस# शाळेचा प्रवास# मराठी शाळा कथा# शाळेतील मजेदार प्रसंग.

#Marathi school memories#school days story in Marathi# emotional school story in Marathi# best school life story# nostalgic school memories#childhood school days# friends in school.