पहिल्या कविता सादरीकरणाचा तो क्षण – जिथे शब्द आत्मविश्वास बनले

पहिल्या कविता सादरीकरणाचा तो क्षण – जिथे शब्द आत्मविश्वास बनले

पहिल्यांदा वर्गात कविता म्हणून दाखवण्याचा क्षण प्रत्येकाच्या आयुष्यात एक वेगळीच जादू करतो. एका लाजाळू मुलाच्या आत्मविश्वासाच्या प्रवासाची ही हृदयस्पर्शी आणि भावनिक कथा नक्की वाचा!

पहिल्यांदा वर्गासमोर उभं राहणं...

गणेश हा अत्यंत शांत आणि लाजाळू मुलगा. तो इयत्ता सातवीत शिकत होता. अभ्यासात चांगला असला तरी कोणासमोर बोलायची त्याची भयंकर भीती. प्रत्येक वेळेस काही सांगायचं असलं की तो गप्प बसायचा. वर्गशिक्षकांनी बऱ्याचदा त्याला विचारलं होतं, "गणेश, तू का गप्प असतोस? तुझ्या मनात काय चाललंय, हे आम्हालाही कळू दे." पण त्याच्याकडे उत्तर नसायचं.

त्याचा खरा संघर्ष सुरु झाला जेव्हा वर्गशिक्षकांनी प्रत्येक विद्यार्थ्याला एक कविता पाठ करून वर्गासमोर सादर करण्यास सांगितले. हा विचार जरी त्याच्या डोक्यात आला तरी त्याची धडधड वाढली. ‘मी कसा बोलणार? लोक काय म्हणतील?’ असे विचार मनात येऊ लागले.

त्या कवितेने आयुष्य बदलले...

आईच्या आग्रहामुळे त्याने "बालकवींची कविता" पाठ केली. शब्द पाठ झाले, पण आत्मविश्वास नाही. कविता सादर करण्याच्या दिवशी त्याचा नंबर जसजसा जवळ येत होता, तसा त्याच्या तळहातांना घाम फुटत होता.

शिक्षकांनी त्याचं नाव पुकारलं. तो जागेवरून उठला, पण पाय थरथरत होते. वर्गासमोर उभं राहणं म्हणजे एक मोठी शिक्षा होती. त्याने समोर पाहिलं, संपूर्ण वर्ग त्याच्याकडे एकटक पाहत होता. कुठेतरी आतून वाटलं, ‘गणेश, तुला हे जमणार नाही...’

पण अचानक त्याला आईची आठवण झाली. रात्री झोपताना तिने म्हटलेलं वाक्य आठवलं – "शब्दांवर विश्वास ठेवला, तर ते तुला उंच नेतील."

पहिलं वाक्य आणि आत्मविश्वासाचा प्रकाश...

त्याने हलकासा श्वास घेतला, डोळे बंद केले आणि पहिलं वाक्य उच्चारलं –

"आई म्हणे मज बालास रे, सांगू काही मी गोष्ट खरी..."

त्या एका वाक्यात जादू होती! वर्गात शांतता पसरली. त्याचं मनही स्थिरावलं. आता तो पूर्ण कविता म्हणत होता, आवाज अजून स्पष्ट आणि आत्मविश्वासपूर्ण झाला. त्याला स्वतःच्या शब्दांची ताकद जाणवू लागली.

त्याने शेवटचं वाक्य उच्चारलं आणि त्याचा आवाज थांबला. दोन क्षण संपूर्ण वर्ग शांत होता... आणि मग टाळ्यांचा कडकडाट! शिक्षकांच्या डोळ्यांत कौतुक, मित्रांच्या चेहऱ्यावर आनंद, आणि त्याच्या स्वतःच्या चेहऱ्यावर विजयी हास्य!

तो दिवस बदलून गेला...

त्या एका क्षणाने गणेशचा आत्मविश्वास परत मिळवला. तो दिवस त्याच्या आयुष्यातील सर्वात मोठा विजय होता. ज्याला बोलायलाही भीती वाटायची, त्याने संपूर्ण वर्गाच्या समोर स्वतःला सिद्ध केलं होतं.

त्या दिवशी त्याला जाणवलं – शब्द हे फक्त बोलण्याची माध्यमं नसून ते आपल्या अस्तित्वाचा भाग असतात.

त्या दिवसानंतर गणेश कधीही मागे वळून पाहिलं नाही. तो शाळेतील प्रत्येक कार्यक्रमात सहभागी होऊ लागला. कविता, नाट्यस्पर्धा, वादविवाद – प्रत्येक ठिकाणी तो झळकू लागला.

शेवटी, एक साधा मुलगा, जो कधीच स्वतःवर विश्वास ठेवत नव्हता, त्याने स्वतःच्या शब्दांवर विश्वास ठेवून आपलं आयुष्य बदलून टाकलं.

"तुम्हीही कधी अशा क्षणाचा सामना केला आहे का?"

तुमच्या आठवणी आम्हाला कमेंटमध्ये नक्की सांगा.

#मराठी कथा# आत्मविश्वास वाढवणारी गोष्ट# विद्यार्थ्यांसाठी प्रेरणादायी कथा#पहिली कविता सादरीकरण#मराठी ब्लॉग स्टोरी#हृदयस्पर्शी कथा# आत्मविश्वासावर आधारित कथा#शिक्षण प्रेरणा# मराठी साहित्य# मराठी मनोगत# प्रेरणादायक गोष्टी